Prozesua ezberdina da obuluen edo hazien kasuan. Mutilen kasuan, hiru, lau edo bost egun egon behar dira harreman sexualik eduki gabe eta ondoren, klinikara etorri, masturbazio bitartez lagina eman, semena eman, eta gero guk laborategian, teknika ezberdin batzuen bitartez, haziak izoztu egiten ditugu, nitrogeno likidoan murgildu eta ia bertan mantendu, erabili arte.

Emakumeen kasuan, prozesua ezberdina da, dezente konplexuagoa da obuluak hartu behar direlako zuzenean obulutegitik. Orduan egin behar dena da hormona bitartez emakumea estimulatu, gero ebakuntza kirurgiko sinple baten bitartez ateratzen dira obuluak eta behin obuluak laborategian ditugula, teknika espezial baten bitartez, obuluak izoztu eta nitrogeno likidoan murgildu eta bertan mantendu.

Onura garrantzitsuenak-edo dira paziente onkologikoekin. Tratamendua jaso ondoren, beraien obulu edo haziekin ondorengoak edukitzeko aukera ematen diolako, dielako etorkizunean. Eta gaur egungo bizimodua dela eta, emakumeen kasuan batez ere, haurrak edo umeak edukitzeko momentua ikusten ez duten emakumeei, komenigarria izango litzateke obuluak izoztea hogeita hamasei urte bete baino lehen, gero nahi dituztenean erabili ahal izateko.

Izozteak esan nahi du azkenean, obulu eta hazien emankortasuna mantentzea denboran zehar. Eta prozesua gero obulu edo hazi horiek erabili nahi badira egin behar dena da obulu eta haziak desizoztu eta behin laborategian ditugula, obulua ernaldu, enbrioiak sortu eta enbrioia emakumearen umetokian transferitu eta listo. Eta itxaron.

Gomendio pertsonala edo bueno, medikuen gomendioa da hogeita hamasei urte bete baino lehen, umeak edukitzea ez itxarotea hainbeste. Nahiz eta aukera dagoen berrogei urterekin haurdunaldia lortzeko, ez da berez prozesu naturala, eta hobe da lehenago edukitzea ondorengoak, ahal bada gutxienez.