Helmuga bakoitzak haurrentzako ateraldi zehatzak eskaintzen ditu: oinez eta bizikletaz, ahal den neurrian ur guneekin bustitzeko eta jostatzeko. Orotara, 15 txoko eta 52 ateraldi eskaintzen ditu gidak, zehaztasun guztiekin. Gainera, haurrentzat interesgarriak diren hainbat gune ere aipatzen ditu: igerilekua,  kanpalekuak, jatetxeak, zuhaitz eskalada...

Pirinioetako haran urrun batean, hartz-hezitzaile batzuen ikuskizuna amaierara heldu da. Hainbat urtetan tratu txarrak jaso eta gero, hartza akituta dago. Indiarrak, hartzaren ibilera herren eta nekeetan lagun, bi adiskideen zoria gidatuko duen erabakia hartu du.  Biharamunean, bi feriatzaileak hilik agertu dira. Haatik, indiarra eta hartza ez dira inon agertzen.

Uda iristear dela, udalekuetan izena emateko garaia iritsi zaio Limari, aurrenekoz. Lagunekin batera joan nahi du; udalekuak, ordea, ez dira ohikoak, neska-mutil berezientzat pentsatuta daude. Superudalekuetara superbotereak dituzten nerabeak baino ez dira joaten. Bertan, dohain berezien jabe diren gaztetxoek beren trebeziak landuko dituzte. Ustekabean hartuko du Limak Markos ere joatekoa dela. Limarentzat, oso berezia izan arren, mutil arrunta zelakoan zegoen. Zur eta lur geratuko da erdi jainko erdi gizaki dela jakitean. Hori gutxi balitz, Maia amak beste botere berri bat iragarri dio: aurrerantzean, zentzumen guztiak garatuko zaizkio; hipersentikorra bihurtuko da. Ondorioz, dena biziko du intentsitate handiagoz: usainak eta zaratak ez ezik, baita nahigabeak, alaitasunak eta beldurrak ere...

Demagun bizitza oihal bat dela. Demagun oihal horrekin neurriko jantziak jos daitezkeela. Demagun Jostorratza eta haria hauxe dela: ama batek jaiotzear dagoen alabari oparitzen dion josteko manuala, patroiak eratuz, txatalak batuz eta urradurak errepasatuz neurriko soinekoak molda ditzan bizitzaren oihalean.

Gurasoak etxean ez daudenean, Ulises, Nora eta Brunomisteriori gauza arraroak gertatzen zaizkie. Oso-oso arraroak. Zorionez Txatxu daukate, hitz egiten duen txakurra. Txatxuri, gainera, arrastoren bat aurkitzean sudurra txistuka hasten zaio! Oraingoan, hiriko animalia guztiak letxuga bihurtu dira.Txakurrak, katuak, kanarioak eta baita iguanak ere, orain entsalada egiteko moduan daude denak.

Hego Euskal Herriko etorkizun demolinguistikoa irudikatzea izan da Siadecok, UEMA Udalerri Euskaldunen Mankomunitatearen eskariz, egin duen ikerketa honen funtsa. Horretarako, orain arteko joera demolinguistikoak eta 2036ra arteko proiekzio demografikoak uztartu dira, hizkuntza-egoeran eragiten duten gainerako faktoreak aintzat hartu gabe. Azpimarratu beharra dago, hain zuzen ere, ikerlan honen emaitza ez dela 2036an gertatuko denaren aurreikuspen bat. Baizik eta proiekzio demolinguistikoa egiteko erabilitako hipotesiak beteko balira, urte horretan Hego Euskal Herrian izango genukeen egoera demolinguistikoa irudikatzeko ariketa bat — Iparraldea kanpoan utzi behar izan dugu, biztanleriaren zentsu bidezko datuetan ez delako hizkuntzari buruzko daturik jasotzen—.

En esta obra ofrecemos un análisis del uso del aragonés en lo que se ha denominado instituciónalmente ‘zona de uso predominante’, a partir de datos obtenidos de primera mano. Estos datos permiten comprender mejor su situación actual y reflexionar sobre su preservación y revitalización. 

Garona Garaian aurkitu da pieza gehien, baina Pirinio Hegoaldean ere ugari dira, eta azkenaldian Soriako Tierras Altas eskualdeak eman du ezusteko atsegin gehien. Horien guztien berri ematen da liburuan, garrantzi handia eskaintzen zaiolarik testuinguru historikoari zein sozialari, eta izenen ustezko esanahiari.

«Irulegiko Eskuaren inguruan sorturiko nahasteari begira» du izenburua eranskinak.
Adituek testuaren irakurketa eta interpretazio ustez fidagarria eman zuten aurkezpen egunean, baina handik urtebetera hasierako bertsioa aldatzera zetozen bederatzi artikulu argitaratu ziren Fontes aldizkarian.

Artikulugileak aurkezpeneko adituak ziren, EHUko hainbat kidez eta iberista ezagunez lagunduta. Liburu honen egileak zehatz-mehatz aztertzen ditu hasierako baieztapenak zein geroko zuzenketak, eta ondorio nagusi batera heltzen da: gauzak nahastea besterik ez dutela lortu.

Giza-espeziearen eboluzio luzean ezinago muntazkoak izan dira, asmoz eta jakitez, errepikapenen ikasbidez, aspaldiko behialan egin ziren urrats guztiak, garatu-eta eman ziren jauzi kualitatiboak. Haietarikoak dira hitzen sortzearena eta ondoko ahozkotik idatzizkorakoa. Gizateriaren soka luzean zinezko mugarriak dira, gure genoman txertatuak, gu orotaz mintzo direnak etenik ez duen orainaldi jarraituan.

Osagarri gisa, ele-hitzarekin zerikus zuzena duten bi gairi buruzko atalak doaz: «Zenbait gogoeta bertsolaritzaz» ahozkoan eta «Intertestualitatea, plagioak eta beste» idatzizkoan.