- Egun on. Alokairuko pisu bat nahi dut.

- Nolakoa?

- Ez oso garestia. Altzariak dituen pisu bat behar dut, bi gelakoa eta hirigunetik gertu dagoena.

- Bai, esan?

- Alokairuan dagoen gelaren iragarkiagatik deitzen dizut.

- Bai, begira, ez da apartekoa, baina erabat hornituta dago.

- Ba al du sofarik?

- Ez, baina bi aulki daude, oso erosoak.

- Ba al du armairurik?

- Bai, handi samar bat, tiraderak eta pertxak ditu. Pertsona batentzako ohe bat ere badago.

- Noiz ikus dezaket?

- Nahi duzunean etorri.

- Eta zu, non bizi zara?

- Lehen etxe txiki batean bizi nintzen. Orain, pisu batean bizi naiz.

- Aspaldian?

- Ez, duela gutxi. Hemendik hurbil dago, kale honen bukaeran.

- Ez da egia izango! Bizilagunak gara, beraz. Ezer behar baduzu, badakizu.

- Pisua ikustera nator.

- Sartu, sartu.

- Aurrera, zure zain geunden.

- Bai polita! Zein terraza handia!

- Gustatzen al zaizu? Udan egunero erabiltzen dugu.

- Aspalditik al zaudete zain?

- Ez, duela pare bat minutu iritsi gara.

- Sentitzen dut, lehenago etorri naiz, baina okerreko giltza ekarri dut. Bulegora joan behar izan dut bestearen bila.

- Lasai, ikusiko al dugu pisua?

- Jakina. Berehala.

- Zenbat gela ditu?

- Hiru, bi handi eta txiki bat. Horretaz gain, jangela, sukaldea eta komuna ditu.

- Leiho guztiek kanpoko aldera ematen al dute?

- Ez, erdiko gelak patiora ematen du eta komuna barruko aldean dago.

- Jangela oso handia da...

- Oso beroa da, gainera. Arratsalde osoan jotzen du eguzkiak.

- Egia da, hemen ez du hotzik egiten!

- Gainera, berogailu-zentrala du, oso ondo hornituta dago.

- Bai, baina begira, pintura-esku bat falta du... A! eta argindarra eta gasaren altak egin behar dira.