Through an ethnographic study that took place in highly diverse primary school classrooms in London and the East of England, this book engages with teachers' perspectives and children's descriptions of their plurilingual experiences, as it explores what constitutes, hinders and potentially facilitates teachers' agency in multilingual pedagogies.

This book explores how language teacher identity influences and is influenced by wellbeing. It develops our understanding of this interaction through a combination of Indigenous, psychological, critical and postmodern frameworks and the personal perspectives of teachers and researchers.

Xabier Kintanak, 1980 aldera, erle bat oparitu zion, eta hor hasi omen zen bere erle-ezagutza praktikoa. Handik gutxira, 1983an, ordura arte zituen beste zereginak alde batera utzi, eta profesionalki erlezaintzara dedikatzea erabaki zuen. Bere lehen asmoa ezti-ekoizpena eta ikerketa partekatzea zen. Hala izan zen lehen bi urteetan; orduan burutu zuen Zarauzko erleen polen-ekarpena deituriko ikerketa.

Gerora, ordea, bere bizitzan erlezaintza-elkarte desberdinetan hartutako ardurak pilatzen joan ziren, bere lanbidean ia nagusi izateraino; adibidez, Gipuzkoako Erlezain Elkartean (GEE) 9 urte, eta Gipuzkoako Eztigileak elkartean (GIEZ) 22 urte. Ondorioz, geroz eta atzerago geratzen joan ziren bere garai bateko bi amets haiek; pixkana, kudeaketa-lanek garrantzi handiagoa hartu zuten, ezti-ekoizpenak eta ikerketak baino.

Ardura eta ibilbide horietan pilatu duen informazioa dator liburu honetan. Egin eta informatu beharrek eraman dute apurka-apurka bere burua janztera. 
 

1940ko irailaren 14an, Espainiako Gerra Zibila amaitu eta 532 egunera, erregimen frankistak José Celda fusilatu zuen beste hamaika gizonekin batera Paternako (Valentzia) hilobiaren atzeko horman, eta hobi komun batean lurperatu zituen. Zazpi hamarkada beranduago eta iraganak kikildutako herri baten alde ilunetik ibilbide luzea egin eta gero, azkenean, haren gorpuzkiak lokalizatu eta berreskuratu ahal izan zituen Joséren alaba Pepicak; laurogei urteak beteak zituen ordurako, aita hil ziotenean, berriz, zortzi.

Alegia labur-laburrak, laburrak bezain zorrotzak. Animaliak ez ezik, gizakiaren printzipio eta balioak ere pertsonaia bihurturik. Umorea eta sarkasmoa gizartea kritikatzeko lanabes gisa erabilita. Egungo mundua aztertzeko balio duten aspaldi  bateko alegiak

Jendaurreko mintzaldirik ezagun eta ederrenetako bat. Indiarrek jende zurien aurrerabide zoroari eginiko kritika. Ekologiaren premia iradokitzen duten ideiak. Izadiaren aldeko aldarrikapena, inoiz baino beharrezkoago dena.

Antzerki herrikoiari fidel, nortasun ageriko pertsonaiak marrazten dizkigu Ximun Fuchsek, irakurlearen begietara berehalakoan identifikagarriak, eta beraien arteko jokoan sortuko ditu umorerako paradak, baina baita hunkipenak estutzerainoko momentuak ere. Ez du distantzia batetik idazten ordea. Berak sortutako pertsonaiekin barre eginen dugu, edo negar, baina idazlea ez da beraiez trufatzen, eta ez du beraiekin errukirik adierazten. Auzokoak ditu azken finean; bera ere sentitzen da haien parte. Horrek egiten du antzerki hau hain egiazkoa.

1937ko maiatzaren 27an, Espainiako Gerra Zibil bete-betean, Mexique itsasontzian abiatu  ziren Bordeletik Mexikora 456 ume, guztiak errepublikazaleen seme-alabak. Hiruzpalau  hilabeterako joan ziren, hori zen asmoa, baina Errepublika galdu izanak eta ondoren Bigarren Mundu Gerra hasteak erbesteratzea betikotu zuen.

Sebastian Salaberriaren "Neronek tirako nizkin" liburua 1964an argitaratu zen lehenengoz,  eta oraingo hau hirugarren berrargitalpena da. Bertan 36ko gerran soldadu ibili zen gazte  baten ibilerak kontatzen zaizkigu era autobiografikoan.

Natura ulertarazten eta maitarazten duten ipuinak. Animalien eta gizakiaren arteko harremanak. Ekologiaren aldeko mezu ugari. Haurrek nahiz helduek irakurtzeko egokiak.