This state-of-the-art volume offers a comprehensive, accessible, and uniquely interdisciplinary examination of social factors’ role in second language acquisition (SLA) through different theoretical paradigms, methodological traditions, populations, contexts, and language groups. Top scholars from around the world synthesize current and past work, contextualize the central issues, and set the future research agenda on second language variation, including languages studied or taught less commonly. This will be an indispensable resource to scholars and advanced students of SLA, applied linguistics, education, and other fields interested in the social aspects of language learning in research practice and instruction.

This book explores the ways in which multimodality and multilingualism as areas of study intersect and provides empirical examples of how this looks in practice from a wide range of settings. The chapters include visual as well as linguistic descriptions of practice and provide an accessible introduction to multimodality and multilingualism for a readership from undergraduate students to researchers. The book argues that the everyday practices of multilingual communities are multimodal in nature, and that by working at the intersection of multilingualism and multimodality we may be able to make fruitful advances in multiple areas of applied linguistics, and properly appreciate the actual human complexities of communication.

Euskal Herria goitik behera ibiltzeko proposamena dakarte egileek, furgonetak aldean daraman askatasuna lagun.

Zazpi herrialdeetako lekurik ederrenetan barrena eramango gaituzte, 25 plan kitzikagarri egiteko gonbitarekin, hala itsas ondoan nola oihan zabaletatik, mendi garaietan zein hiri modernoenetan. Eta gainera, hamaika jakingarri emango dizkigute (furgonetarekin non lo egin, non aparkatu edo non hornitu...) gure bidaiak ahaztezinak izan daitezen.

Liburuaren sarreran egileak argitzen digun bezala, Cook kapitaina Australiara iritsi zenean, bere espedizioko botanikoak, jauzi handiak egiten zituen piztia seinalatuz, haren izenaz galdetu omen zien bertakoei, eta hauek “Kan ghu ru” erantzun. “Kangaroo” bataiatu eta hala ezagutzen dugu geroztik delako animalia hori, nahiz “Kan ghu ru” hitzek “Ez dizut ulertzen” esan nahi duten hangoen hizkuntzan.

Pasadizoaren umorea gorabehera, zerbait esan nahi digu poesiaren izaera paradoxikoaz; izan ere, gauzen izendatze esentzial moduan ikusi ohi dugu poesia, tribuaren berbei beren esanahi jatorrizkoa emate bat, mundua eta bertako izaki guztiak birbataiatze moduko bat. Baina, aldi berean, ilunak egiten zaizkigu maiz poeten hitzak, erdizka ulertzen ditugu eta beste erdia asmatu, zuzen ala oker.

Iraultza gatibu dago ezezagunen eskuetan, lagun bakarra Sayen maputxe machia duela. Bitartean, Lof Kidu Ngüenewün komunitatean ez dira lo geratzekoak. Zigor ez dago bakarrik, alboan du Nahuel bestengusua, bere kezketan lagun eta ezinegon berrien iturri. Ez dira, ez, Argentinan espero zituzten Aste Santuko oporrak, baina nork esan du hori txarra denik?

Ez da inoiz asmatuko gure askatasun nahia giltzapetzeko bezain barrote esturik.